Jules Welling
Er komt geen nieuw nummer meer van het blad 'NB'. "Misschien
nog iets op Internet, maar vrijwel zeker niet meer op papier", bekende mede-oprichter
Bart Beijer, toen ik telefonisch navraag deed, omdat er nog een stukje van me bij de
redactie in de la moest liggen, dat al op Internet aangekondigd was. "je hebt
gelijk, die Internet-pagina is al maanden lang niet bijgewerkt en volkomen gedateerd. Het
ziet er op dit moment niet naar uit, dat er ooit nog een nieuw nummer zal
verschijnen." -
Weer een schaakblad op de fles, triest maar waar. 'NB' - de afkorting
stond voor 'Noorderbreedte' - werd in 1994 opgericht door Bart Beijer en Mark Kruit, die
toen al hun sporen hadden verdiend bij het Koop Tjuchem-toernooi in Groningen.
Het blad richtte zich op het Groningse en Friese schaakleven en vrijwel
iedereen uit die streken was onmiddellijk enthousiast. Het nulnummer - 48 pagina's -
bevatte bijdragen van onder anderen Erik Hoeksema, Cor Kamstra en Yge Visser. Het zag er
goed uit en het las lekker weg, om het zo maar eens te zeggen. Een abonnement kostte 19,50
gulden. Er werden leuke aanzetten tot polemieken in aangediend. Later gingen ook mensen
als Joris Brenninkmeijer, Eelke Wiersma, Erik van den Doel, Karel van der Weide en Eddie
Scholl zich met de inhoud bemoeien en dat maakte het blad er alleen maar spannender op.
'NB' werd graag gelezen en kreeg zelfs een zeker cultstatus in het noordelijke circuit en
dat was niet geheel ten onrechte. Om erbij te horen moest je ofwel in 'NB' publiceren,
ofwel in het blad beledigd worden en dat gebeurde dan ook om de haverklap. Dat maakte het
blad juist zo lezenswaardig, temeer daar de stukjes vaak opvallend goed geschreven waren.
Het leek een beetje op de beginjaren van het beroemde en beruchte 'Schaakbulletin', waarin
Ree en Donner elkaar in de haren vlogen, maar ook 'Schaakbulletin' wist de zaakjes niet op
het droge te houden. Toen het echt leuk werd, haakte het blad af en ging het commercieel.
'New In Chess' heet het nu en het is, naar mijn mening, het beste schaakblad van de
wereld, maar wel volkomen voorspelbaar. Dat was 'NB' niet en juist dat maakte het zo leuk.
'NB' bleef een hobbyproject: vier nummers in 1995, drie nummers in 1996,
twee nummers in 1997 en één nummer in 1998. Zelden heeft de ondergang van een blad zich
statistisch zo mooi aangediend. Dat klinkt cynisch, maar zo is het in het geheel niet
bedoeld, want ik weet wat ervoor nodig is om een blad op poten te zetten en vooral welk
een moeite het kost om daarna het hoofd boven water te houden.
'NB' was een sympathiek blad, dat een langer leven beschoren had moeten
zijn. Bart en Mark hebben bijna 500 pagina's aan de schaakliteratuur bijgedragen en
daarvoor verdienen ze, wat mij betreft, een vette pluim.
'Sissa', 'De Schaakwereld' en 'De Schaakwerld' hebben het zo lang niet
volgehouden. Op verzoek schreef ik ook een stukje voor 'NB', maar dat heeft het dus net
niet gehaald...
jammer, maar helaas, heet dat dan tegenwoordig. Nummer 11 zal er nooit
komen en dat is geen prettige constatering.