Na de
slot maaltijd hadden we een gemoedelijk gesprek onder het genot van de nodige
pilsjes met John van der Wiel. We confronteerden hem met een drietal
krantekoppen.
De
eerste: 'van der Wiel oogst applaus.' Naar aanleiding van de charmante
winstvoering tegen Azmaiparashvili kreeg hij een staande ovatie van de
toegestroomde menigte. 'Dit is iets wat je niet al te vaak mee maakt, maar als
beroepsschaker ben je ook een soort kunstenaar op de vierenzestig velden en
speel je zeer zeker ook voor het publiek. Ja, ik werd er aangenaam door verrast.
van
der Wiel - Azmaiparashvili na 49.b5
49 ...
Kg5 50.b6 Lc6 51.b7 Lxb7 52.Pxb7 h4 53.Pc5 Kg4 54.Pd3 Kg3 55.e6 h3 56.e7 h2
57.e8D h1D 58.De5+ Kg2 59.De2+ Kg3 60.De5+ Kg2 61.Dg5+ Kf1 62.Df4+ Kg2 63.Dg4+
Kf1 64.Dd1+ Kg2 65.Pf4+ Kh2 66.Dh5+ Kg1 67.Pe2+ Kg2 68.Dxd5+ Kh2 69.De5+ Kg2
70.De4+ Kh2 71.Dh4+ Kg2 72.Pf4+ Kg1 73.De1+
1-0
De
andere krantekoppen waren: 'van der Wiel zit volledig stuk' en 'van der Wiel
blijft kwakkelen.' John vond de drie kopjes samen wel een juiste samenvatting
van zijn toernooi. Met name in de tweede helft van het toernooi ging het mis. De
deelname aan de Olympiade in Moskou - die pas eindigde één dag voor aanvang
van het Koop Tjuchem toernooi zal hier zeker mede debet aan zijn. Anders dan
Loek van Wely is van der Wiel zo'n druk programma niet gewend. Daarbij kwam ook
nog dat de tocht langs Moskou en Groningen de huwelijksreis was van John, die
pas getrouwd is met de Oostenrijkse Jutta Borik, die in Moskou deel uitmaakte
van het Oostenrijkse Olympiade team. Hieraan zit ook nog een leuke anecdote
verbonden. Na een zware nederlaag vond de Oostenrijkse coach het welletjes en
greep in. Een drankje zou de zinnen verzetten en de champagne kwam uit de kast.
Dit resulteerde de volgende dag in een klinkende 3-0 overwinning. De champagne
bleef toen echter uit, waarop uiteraard weer een dikke nederlaag volgde.
Nogmaals de champagne geprobeerd, en jawel, opnieuw 3-0!. 'Je bent wat minder
bang, je offert wat sneller. Alleen maar nuttig, zo'n drankje!' Een boeiend
experiment, dat zeker navolging verdient. Helaas weten we niet of dit experiment
ook in Groningen is voortgezet. De resultaten doen vermoeden van niet.
Het
gesprek kwam op het Koop Tjuchemtoemooi in het algemeen, waarbij en passant
enkele bekende Groningers getypeerd werden. Over Joris Brenninkmeijer: 'Ik had
niet verwacht dat hij na een periode zonder schaken zo terug zou komen. Meer dat
hij een speler zou worden zoals de Kick Langeweg van vroeger. Iemand met een
zeer fijn positiegevoel, maar niet erg hard.' Volgens van der Wiel staat Joris
nu - na het afronden van zijn studie - makkelijker tegenover het schaken. Zijn
bridgepartner Gert Ligterink zou volgens John grootmeester kunnen zijn geworden,
met een uiterst dynamische stijl. Dat dat niet gebeurd is, komt misschien omdat
Gert teveel mens naast het schaken is. En verder natuurlijk een 'brave
huisvader' en journalist. De schrijfstijl van de journalist Ligterink is 'niet
zo stylistisch en literair als die van Hans Ree, maar voor een landelijke
dagblad op precies de goede toon'. 'Johan Zwanepol heeft een groot hart voor het
schaken', aldus John, 'maar hij vergeet wel eens dat westerse schakers ook
moeten verdienen'. De westerse professional staat bijna machteloos tegenover de
veel goedkopere Oost-Europeanen. Dit is ook één van de redenen waarom van der
Wiel pas voor de derde keer in het 'Groningen-toemooi' meespeelt, na het
Europees jeugdkampioenschap in 1979 en één van de open toernooien. 'Het Koop
Tjuchem lijkt door te groeien en dat is een goede ontwikkeling, gezien de
weinige terugkerende toernooien die er nog zijn in Nederland. Groningen heeft
een duidelijke positie bereikt op de internationale schaakkalender'.
Ook NB
komt nog even ter sprake. Van der Wiel gelooft dat er een markt voor zal zijn.
We krijgen het over de erfenis van Schaakbulletin. 'Het gat is nog steeds niet
opgevuld', ook niet door Schaaknieuws, waar John hoofdredacteur van is
(inmiddels heeft Schaaknieuws aangekondigd de opzet te gaan veranderen. We
wachten vol spanning af. Red.). Dat de avond eindigde met een partijtje bridge
in de Evenaar, zal uiteraard niemand verbazen.